පොඩි රහසක්..

සේදිරිස් මාමේ,
උඹ තුන්කුදෑනියි..
මේ වෙස් තට්ටුවත්
උඹට දැන්
බර වැඩියි..
රැජිණ ඉදිරියෙ නැටූ
උඹේ කෙළි අහවරයි
පෙරහැරේ නටන්නේ
දැන් මමයි ගෝලයොයි..
සරසවියෙ මා ලැබූ
උපාධිය නැටුමටයි..
එහි උපත සහ වැඩුම
උගත්තේ මං තමයි..
ඒත් අම්මප මාමේ
කියන්නේ සත්තමයි..
ගෝලයින් නැති තැනදි
තවම දස්සය උඹයි..

මතු සම්බන්ධයි...

මේ ගලායන
ගං දිය,
මහ සයුරට
පවසාවි,
මා නුඹට
ආදරේ කී වග....
නුඹේ අවසන් සුසුම්
ගිලිහෙන්න,
මොහොතකට පෙර,
ළය පලා
මතුවූ
රුධිරයෙන්,
තැබූ වග තිලකය
මගේ නළලත මත...
මධු සමය අහිමිවම
වැන්දඹුව වූ මම,
රකින්නම් පතිදම
මගේ පණ සේ ගෙන...
එහෙත්,
උන් එනව
මාව ඩැහැගෙන යන්න...
මදක් නවතින්න,
නුඹේ ළය විනිවිද
ගිය රිදීවන් පිහිතුඩ
සිසිලසයි මට
මගේ හදවතටද...
දැන් හරිම නිසලයි
ආත්මය සසලයි
ආදරය අබියස
උන්ගෙ බල අවමයි...
අපි මැරිලා,
ඔව්, උන් දෙන්නම මැරිලා...
අපි යමු.

අවසරද

හෙට මගේ කසාදය

නන්නාදුනන පුර

ඔහු සහ ඇය

සිර ගෙදර සැනසුම