ගැහෙයි හද තවමත් දැවෙයි
දෙතොල දිය බිඳුවක් යදියි
පසුම්බිය නුඹ,
සුසුම් නොහෙලන්න...
නෝට්ටුව දී ඇගේ ළමැදට
සැහැල්ලුව අත් විඳිමු අපි අද ..
කාකි ඇඳුමට බයේ දිවයන
මුවැත්තිය ඇත ලෑලි ඇඳ මත..
වොට් හතලිහේ විදුලි බුබුලට
මුහුණ මත වත්සුනු මකාගෙන
හීන් දා බිඳු නැඟෙනවිට,
බුරුල් වූ ඇණ
නඟන ඒ හඬ
රැහැයි හඬ නැති
මුඩුක්කුවෙ ඇත..
දහයෙ කණිසම වදිනවිට එන
සෙමියෙ මම ගම යා යුතුව ඇත...
ටිෂූ කොළයක ගුලි ගසා සිටි
මුදුව එන විට නිසි ඇඟිල්ලට
සලිත හද නික්මුනා විගහින
ගුලිගසාගෙන පැයක සැනසුම...
No comments:
Post a Comment