Monday, March 3, 2014

සොඳුරු පා පහරක්


පැය  ගනනක් පුරා
එක දිගට
දරා සිටියෙන්
දහස් ගනනක්
පා යුග...
විඩා බරව උන්
පදික වේදිකාවට
මා තබන විට
පියවර...
සවිවර නොකර
මෑතකදි එහි ඉන්දුව
ගල් කැට,
අසමබර කර
මා ගත...
සැලසුවා මට
වැතිරගන්නට
ඈ මත...
බෝ දුර නිසා නිවසට
වැතිරුනෙමි මම ඇය මත
ඉවසගෙන
වේදනා මා ලද...
කෑවනම් බීවනම්
ගෙදර පල කියාගෙන
එහි පැමිණුන
කාකි ඇඳුමක කෙළවර
යසට වැජඹුන මිරිවැඩි
සිපගෙන මා මුව
කරගත්තේය සපථ
මාද මිනිසෙක් වන බවට
රතුපාට ලේ ගලන...

No comments:

Post a Comment