හිතේ දුක වැඩිවෙලා
නිල් නුවන් අගිස්සෙන්
කදුළු බිදු වැටෙනවා
ගිණිගහන මිහිකතට..
තල් අරඹ කෙළවරේ
කලපුවේ වැලිතලේ
අහිමි උන් සිහිවෙලා
තනිකඩ මුවැත්තියට..
මුහුදු හුළගට දිරන
වෙඩි උණ්ඩ කොපු අතර
වළදැමූ ආදරය
ගොඩගන්න වෙරදරන..
සිරකාර හදවතට
හිසට ඉහළින් පෙනෙන
සුදුපාට පරෙවියන්
කුමට නිදහස නැතිව..
No comments:
Post a Comment